miércoles, 20 de julio de 2016
después del paseo
una determinación se condensa
en una serie de acciones limitadas
en un ir y venir sin rumbo pero
sin duda alguna
en un ir y venir
martes, 12 de julio de 2016
TRES PAUSAS
pasan as cousas a golpes ou non pasan
e a satisfacción de saberse entretido
convertida dende hai tempo nun
pulso
nunha loita persoal e a morte
é o único xeito de que o tempo xire
de que a vida rode
* * * * *
camiña un entre árbores e coas preguntas como roteiro
neste devagar nesta perda os pés están de máis
como pode palparse o chan no abismo
como pode lucir o sol
e
pegar tanto
e mancar tanto
* * * * *
a fuxida en busca de exterioridade
actívase como un movemento mecánico
ao final dos días
é o mesmo comportamento que esta obcecación
por achar soidade
na escoita de voces alleas
outras conversas flúen agarimosas mentres os meus pés
avanzan
¿conseguirase algún punto un oco unha caída
capaz de esquivar todos os espellos?
martes, 5 de julio de 2016
NOCTURNO
1.
apareces para que todo se vuelva culpabilidad
una a una las acciones van girando
alrededor de la atracción
desde cuándo me habré alejado así
de mí
2.
el papel y la acción:
emprender algo pervierte los hechos
de repente transcendidos por la presión
de la obligatoriedad más absoluta
3.
las preguntas sobre la identidad la conversión el cambio
acechan en los momentos de mayor aislamiento
ser un ente perseguidor
ha acabado por determinar todos los pasos
el recuerdo como recreación se ha convertido en una auténtica
amenaza
y la pureza ha desaparecido
4.
como filtrada a través de un colador
la afluencia de pensamientos ha de limitarse
no hay conceptos detrás de este desorden
y el olor de esta intimidad que ya ni siquiera me pertenece
Suscribirse a:
Entradas (Atom)